W jaki sposób bakterie jelitowe przyspieszają metabolizm?

Dziś wiemy, że narząd ten nie służy wyłącznie do trawienia i wchłaniania pokarmów, ale przyczynia się w sposób bezpośredni lub pośredni do prawidłowego funkcjonowania wielu innych układów i narządów organizmu. Jelita człowieka są miejscem bytowania wielu drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy, grzyby czy archeony. Całość nazywamy mikrobiotą jelitową.

Na jakie choroby ma wpływ mikrobiota organizmu?

Kiedy mikrobiota ma odpowiedni skład pełni ona funkcję wspomagającą pracę całego organizmu. Jeżeli jednak z różnych przyczyn skład mikrobioty jelitowej jest zaburzony, czyli dochodzi do tzw. dysbiozy jelitowej, może ona niekorzystnie wpływać na nasze zdrowie. Wykazano związek pomiędzy dysbiozą jelitową, a chorobami, takimi jak:

• insulinooporność;
• otyłość;
• cukrzyca;
• niealkoholowe stłuszczenie wątroby;
• zespół jelita drażliwego;
• depresja;
• alergia i wiele innych.

Bakterie jelitowe a insulinooporność

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej są narastającym problemem  i dotykają coraz więcej osób. Insulinooporność, czyli zmniejszenie wrażliwości tkanek obwodowych na insulinę jest zaburzeniem, które może doprowadzić do poważnych chorób przewlekłych.

Na  rozwój insulinooporności składa się wiele czynników środowiskowych, takich jak: nadmierna podaż kalorii w diecie, przewlekłe stany zapalne,  niska aktywność fizyczna, długotrwały stres, ale okazuje się, że ważnym czynnikiem sprzyjającym powstaniu insulinooporności są także zaburzenia w składzie mikrobioty jelitowej czyli  dysbioza jelitowa. Insulionooporność zazwyczaj rozwija się powoli,  „po cichu”, nie dając jednoznacznych objawów. Opisuje się ją jako stan chorobowy, w którym tkanki, głównie mięśnie szkieletowe, wątroba i tkanka tłuszczowa, mają zmniejszoną wrażliwość na działanie insuliny. Gdy tkanki są oporne na jej działanie, odbywa się kompensacyjne uwalnianie nadmiernych ilości insuliny (przez komórki beta trzustki) w celu utrzymania stabilnego poziomu glukozy we krwi. Następstwem nieleczonej insulinooporności jest rozwój zespołu metabolicznego (w skład którego wchodzą m.in. otyłość trzewna, cukrzyca t. 2, nadciśnienie tętnicze, aterogenna dyslipidemia, wysoki poziom kwasu moczowego oraz zaburzenia krzepnięcia krwi.

Objawy insulinooporności

Objawem insulinooporności jest m.in. problem ze zrzuceniem nadmiernych kilogramów i przybieranie na wadze, mimo wdrożonej diety (podwyższona insulina cały czas stymuluje tworzenie tkanki tłuszczowej). Ale należy pamiętać też o sporej grupie szczupłych pacjentek (Szacuje się, że nawet 40% pacjentek szczupłych z zespołem policystycznych jajników ma Insulinooporność). Inne opisywane symptomy to: przewlekłe zmęczenie, zaburzenia koncentracji opisywane jako tzw. mgła mózgowa, polidypsja (czyli nadmierne pragnienie) czy niekontrolowany apetyt na słodycze.

Najnowsze doniesienia naukowe potwierdzają założenie, że mikrobiota jelitowa i wytwarzane przez nią metabolity, prawdopodobnie poprzez inicjowanie odpowiedzi zapalnej,  mogą napędzać rozwój  przewlekłego stanu zapalnego niskiego ryzyka. A co za tym idzie mogą napędzać rozwój insulinooporności, bo jest ona ściśle powiązana z przewlekłym stanem zapalnym niskiego ryzyka.