fbpx

Ślepota twarzy – prozopagnozja – kiedy nie rozpoznajesz żadnej twarzy

Autor Magdalena Błaszczak
prozopagnozja

Za rozpoznawanie twarzy jest odpowiedzialna okolica zakrętu wrzecionowatego mózgu. Również za kojarzenie jej z konkretnymi przekonaniami co do danej osoby. Ci, którzy mają słabo rozwiniętą tę część mózgu, cierpią na trudności z rozpoznawaniem twarzy. Nie poznają najbliższej rodziny, przyjaciół, osoby poznanej kilka minut wcześniej, a nawet… samego siebie! Codzienne spojrzenie w lustro jest dla nich niespodzianką. 

Znajomi, sąsiedzi, a nawet najbliższa rodzina – dla chorego na ślepotę twarzy każda z tych bliskich osób ma zupełnie nieznaną twarz. Zdarza się, że nie potrafią rozpoznać nawet osoby, którą poznały 5 minut wcześniej, ani samego siebie w lustrze lub na zdjęciu. Na szczęście nie zawsze choroba jest aż tak nasilona. Szacuje się, że na jej poważną odmianę cierpi ok. 2% społeczeństwa. Jednak aż 10% ludzi może cierpieć na prozopagnozję w mniejszym nasileniu. Takie osoby nie mają problemów z rozpoznaniem bliskich, ale mogą mieć problem z dalszymi znajomymi. 

Co jest przyczyną prozopagnozji?

Przyczyny choroby nie są jeszcze do końca poznane. Jednak wiadomo, że:

  • w prozopagnozji dużą rolę odgrywa zakręt wrzecionowaty. Szczególnie –  wrzecionowaty obszar twarzowy, FFA (fusiform face area);
  • prozopagnozja najczęściej jest wrodzona. Może też powstać w wyniku uszkodzenia mózgu, np. po wypadku lub udarze;
  • osoby z prozopagnozją często cierpią jednocześnie na agnozję topograficzną. Gubią się niemal wszędzie, nawet w znanych miejscach i miewają problemy z trafieniem do domu;
  • osoby z agnozją miewają problemy z odróżnianiem konkretnych rzeczy: np. jabłka od ziemniaka; 
  • chorzy muszą zapamiętać szczegóły, aby być w stanie coś rozpoznać. Dlatego twarz mogą poznać jedynie po jakiejś charakterystycznej cesze.  Poruszając się po otoczeniu muszą zwracać uwagę na charakterystyczne punkty, nie potrafią stworzyć w mózgu mapy poznawczej otoczenia.

Jak sobie radzą na codzień osoby chore na ślepotę twarzy?

  • Poznają ludzi po innych charakterystycznych cechach, niż wygląd ich twarzy, np. po głosie, sposobie poruszania się, albo po charakterystycznych cechach twarzy, np. po krzywym nosie, pieprzyku.
  • „Pomagają sobie” kontekstami. Przykład: mogą poznawać sąsiada po tym, że spaceruje z jamnikiem. Są w stanie rozpoznać psa. Jednak gdy sąsiad  wyjdzie bez psa, zostanie już uznany za osobę nieznajomą.
  • Problemem dla chorych są osoby, które nie mają żadnych charakterystycznych cech. Zwłaszcza jeśli zostaną spotkane w nietypowym otoczeniu. Łatwiej choremu na ślepotę twarzy poznać np. swojego nauczyciela w szkole, niż poza nią. 
CZYTAJ TAKŻE
Niniejszy przekaz ma charakter niepromocyjny, nie zawiera elementów wartościujących, wykraczających poza obiektywną informację i ma wyłącznie na celu podniesienie świadomości społecznej i poczucia odpowiedzialności na temat zabiegów medycyny estetycznej.

POLECANE ARTYKUŁY

Strona korzysta z plików cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Polityka prywatności Akceptuję Polityka Prywatności

Polityka Prywatności
Serwis internetowy www.estetyczny-portal.pl przeznaczony jest dla profesjonalistów, osób posiadających wykształcenie w zakresie medycyny estetycznej oraz dla przedsiębiorców zainteresowanych produktami medycyny estetycznej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przechodząc do serwisu www.estetyczny-portal.pl oświadczam, że Jestem świadoma/świadomy, że treści na stronie przeznaczone są wyłącznie dla profesjonalistów, oraz jestem osobą posiadającą wykształcenie w dziedzinie medycyny estetycznej tj.: lekarzem, pielęgniarką, położną, kosmetologiem, farmaceutą, felczerem, ratownikiem medycznym, lub jestem przedsiębiorcą zainteresowanym medycyną estetyczną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.