Witamina D a zaburzenia dermatologiczne

Niedobory witaminy D – badania

• W kilku badaniach wykazano związek pomiędzy polimorfizmami VDR, a podatnością na łuszczycę. Jedno z badań wykazało, że polimorfizm promotora A-1012G genu VDR wiąże się z ryzykiem łuszczycy poprzez mniejszą ekspresję mRNA VDR, co sprzyja zmianie bariery skórnej i późniejszemu rozwojowi zmian łuszczycowych. Na poziomie terapeutycznym analogi witaminy D mają korzystny profil bezpieczeństwa i są skuteczne w terapii łuszczycy [12] W leczeniu wykorzystuje się zdolność do hamowania proliferacji komórek i tłumienia aktywności immunologicznej związanej z tą chorobą. [13]
• Pojawiły się również doniesienia różnych autorów na temat niedoborów witaminy D u pacjentów z łysieniem plackowatym. Mając na uwadze role tego związku w procesach zapalnych toczących się w mieszku włosowym i skórze właściwej można przypuszczać, że suplementacja witaminą D może być jedną z obiecujących opcji terapeutycznych w leczeniu tego schorzenia. Autorzy podkreślają jednak konieczność dalszych badań na większej populacji pacjentów. [14]
• W kręgu zainteresowań naukowców jest również związek pomiędzy witaminą D a starzeniem się skóry. Wraz z upływem lat maleje w naszym organizmie ilość 7-dehydrocholesterolu, czyli prekursora witaminy D, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie jej syntezy skórnej. [15] Hipowitaminoza witaminy D zwiększa stres oksydacyjny i ekspresję cytokin zapalnych, tj. czynnik martwicy nowotworu-α (TNF-α), oraz powoduje wzrost wewnątrzkomórkowych jonów wapnia, przyspieszając uszkodzenia komórek, apoptozę i starzenie się organizmu. Brana pod uwagę hipowitaminoza witaminy D i dysfunkcyjna aktywność mitochondriów spowodowana wiekiem nasilają stan zapalny. Z tego powodu bardzo ważne są właściwości przeciwzapalne wynikające z fizjologicznego stężenia witaminy D w surowicy krwi. Uogólniony proces zapalny powoduje uszkodzenie komórek, nasila apoptozę, a zatem jest częścią procesu starzenia. [16]
• U zdrowych dorosłych, którzy przebywają na słońcu minimum 15 minut między godziną 10:00 a 15:00 z odkrytymi podudziami oraz przedramionami bez kremów z filtrem w okresie maj–wrzesień, suplementacja nie jest konieczna, jednak zalecana i bezpieczna. Dla osób dorosłych przyjmuje się dawkę od 800 do 2000 IU na dobę przez cały rok. Z uwagi na osłabioną syntezę tej witaminy u seniorów (>75 r.ż.) zaleca się dla nich dawki od 2000 do 4000 IU na dobę. [17]

Piśmiennictwo:

8. Kechichian E. Ezzedine K. Vitamin D and the Skin: An Update for Dermatologist. Am J Clin Dermatol. 2018; 19(2); 223-235.
9. Wolf S.T. Kenney W.L. The vitamin D-folate hypothesis in human vascular health. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol. 2019. 317(3): 491-501.
10. Jamali N. Sorenson C.M. Sheibani N. Vitamin D and regulation od vascular cel function. Am J Physiol Heart Circ Physiol: 2018L 314: 753-765.
11. Pilz S. Verheyen N. Grubler M.R. Vitamin D and cardiovaascular disease prevention. Nat Rev Cardiol. 2016; 13(7):404-417.
12. Bergqvist Ch. Ezzedine K. Vitamin D and the sin: what should a dermatologist know? Giornale Italiano di Dermatologia e Venerologia. 2019; 154(6); 669-680.
13. Bikle D.D. Vitamin D Metabolism, Mechanism of Action and Clinical Applications. Chemistry & Biology. 2014; 21; 319-329.
14. Chyl-Surdacka K.M. Gerkowicz A. Chodorowska G. Rola witaminy D w łysieniu plackowatym. Przegląd Dermatologiczny. 2016. 103l 185-188.
15. Zegarska B. Woźniak M. Przyczyny wewnątrzpochodnego starzenia się skóry. Gerontologia Polska. 2006; 16(4); 153-159.
16. Wimalawansa S.J. Vitamin D Deficiency: Effects on exidative Stress, epigenetics, gene regulation and anging. Biology. 2019; 8(2); 30.
17. Rusińska A. Płudowski P. Walczak M. i in. Zasady suplementacji i leczenia witaminą D- nowelizacja 2018 r. Postępy neonatologii. 201; 24(1); 1-24.