Już kilka wieków przed naszą erą Hippokrates zauważył, że ludzie wyrywający sobie włosy robią to z powodu przeciążenia emocjonalnego. Setki lat później, po raz pierwszy, w 1857 roku w Anglii, chirurg i dermatolog William James Erasmus Wilson napisał książkę „Choroby skóry”, w której opisywał „nerwice skórne”. Wśród nich były m.in.: obłęd pasożytniczy, świąd i łysienie plackowate. Wykazał również wpływ lęku i depresji na nadpotliwość. Niedługo później, w 1886 roku dzięki włoskiemu psychopatologowi Enrico Morsellemu powstały pierwsze opisy dysmorfofobii.
Jaki jest związek psychiatrii z dermatologią?
Związki te są wielowymiarowe i rozpoczynają się już we wczesnych etapach rozwoju. Choroby, które ujawniają się lub znacząco nasilają pod wpływem stresu to głównie choroby o charakterze zapalnym, główną rolę odgrywa tu układ immunologiczny i neurotransmitery. Według badań choroby dermatologiczne mogą prowadzić do depresji nawet u 40% chorych.
Ilość pacjentów uznanych jako psychodermatologicznych zależy często od świadomości lekarza. Warto pamiętać, że o stresie psychologicznym mówimy wówczas, gdy osoba postrzega wymagania środowiska, w którym się znajduje, jako takie, które przekraczając jej możliwości poradzenia sobie. Szacuje się, że czynniki psychologiczne i psychiatryczne są istotnym warunkiem aż u 30% pacjentów dermatologicznych. Badacze ciągle próbują uściślić związek pomiędzy stresem, osobowością a chorobą skóry. Przewlekłe schorzenia skóry są nadal niestety często bagatelizowane w procesie diagnostycznym jako wynik stresu. Wynika to często z niechęci do konsultacji psychiatrycznej lub psychologicznej. Tymczasem konsultacja i leczenia psychiatryczne często wpływa na złagodzenie objawów choroby oraz poprawę jakości życia.
Jakie choroby skóry występują najczęściej wraz z chorobami psychicznymi?
Jednoczesne występowanie zaburzeń z dermatologii i psychiatrii dotyczy zarówno dzieci, młodzieży, jak i osób dorosłych. Różnica jest taka, że w każdej z tych grup objawiają się najczęściej w inny sposób. Chorobom skóry towarzyszą często zaburzenia depresyjne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, dysmorfofobia, fobia społeczna, zaburzenia adaptacyjne. Większość zaburzeń psychodermatologicznych może być leczone przy pomocy psychoterapii, a w cięższych przypadkach wymaga zastosowania leków psychotropowych.
Jaki jest związek skóry z problemami psychicznymi?
Zaburzenia psychofizjologiczne, czyli zaburzenie dermatologiczne przyspieszone lub podrażnione przez stres, np. łuszczyca.
Stopień, w jaki stres wpływa na zdrowie pacjenta jest różny, jednak bardzo często ma związek z zaostrzeniem się lub ujawnieniem wielu objawów skórnych. Badacze posługują się listą tzw. stresorów (negatywnych wydarzeń), żeby ocenić jak mocno wpływają one na życie choroby. Często sama choroba dermatologiczna może powodować wtórnie przeżywany stres lub depresję. Zauważono również, że przeżywany stres jest powiązany ze zmianami w odporności i występowaniem nadwrażliwości bariery skórnej.
Wtórne zaburzenie psychiatryczne będące efektem zaburzenia dermatologicznego.
Dobrym przykładem jest m.in. depresja spowodowana przewlekłą, powodującą oszpecenie chorobą. Schorzenia dermatologiczne przez to, że są widoczne, mogą zaburzać budowanie relacji z innymi ludźmi i bardzo obniżać samoocenę. Często też wiążą się z przeżywaniem wstydu w relacjach i powodują kłopoty ze znalezieniem pracy lub partnera. Bywają przyczyną samotności. Oczywiście bardzo istotne jest to, w jakim momencie życia choroba się pojawia. Przykład: ostra odmiana trądziku w kryzysowym, z punktu widzenia rozwoju psychicznego, okresie dojrzewania może mieć skutki psychiczne wpływające na wiele następnych lat życia.
Główne zaburzenie psychiatryczne, które może objawiać się poprzez manifesty skórne.
Główną podstawą jest problem psychologiczny. Do najczęściej występujących zaburzeń należy dysmorfofobia (Body Dismorphic Disorder), trichotillomania (wyrywanie włosów), które może występować samoistnie lub być efektem innego zaburzenia psychicznego (np. schizofrenii) oraz urojone przekonanie o zaatakowaniu ciała przez pasożyty (Delusionalparasitosis). Najbardziej popularne choroby skóry: łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, czy łysienie plackowate są bardzo mocno powiązane z problemami natury psychicznej (jak np. zaburzenia nastroju czy zaburzenia lękowe).
POZOSTAŁE ARTYKUŁY
- CHIRURGIA TWARZY
Dlaczego warto zacząć korzystać z chirurgii plastycznej przed 50-tką? (GALERIA ZDJĘĆ)
Najlepsze rezultaty procedur chirurgicznych osiągamy u pacjentów między 45. a 55. rokiem życia. Wtedy jakość tkanek jest jeszcze dobra, a procesy gojenia szybkie i sprawne. Leczenie operacyjne nie jest oczywiście przeciwwskazane …
Jak wynika z raportu American Society of Plastic Surgeons (ASPS) za rok 2022 wypełniacze tkankowe zajmują drugie miejsce na liście najczęściej wykonywanych zabiegów małoinwazyjnych tuż za procedurami wykorzystującymi toksynę botulinową. …
Blizny są powszechnym problemem skórnym, który będąc defektem wizualnym może wpływać na poczucie pewności siebie, ale często także wiązać się z fizycznym dyskomfortem. Powstają w naturalnym procesie gojenia się ran, który …
Estetoreksja jest uzależnieniem behawioralnym, podobnym jak zakupoholizm, pracoholizm czy uzależnienie od gier komputerowych. Nałóg ten charakteryzuje się odczuwaniem wewnętrznego przymusu do powtarzania pewnych czynności lub grup czynności. Wykonywanie ich, powoduje …
Duży wzrost popularności zabiegów medycyny estetycznej, to znak naszych czasów. Z jednej strony mamy życie w stresie, w zanieczyszczonym środowisku, brak dobrej diety, a dodatkowo zmiany klimatyczne i agresywne promienie …
CBOS: Co czwarty Polak i ponad połowa młodych dorosłych wykazuje symptomy depresyjne. Szybki test przesiewowy można wykonać na iFightDepression.eu, stronie z programu najlepszych praktyk Komisji Europejskiej Jesienią i zimą częściej …
