Poprawianie wyglądu tej partii twarzy sprawia czasem trudności nawet doświadczonym lekarzom zajmującym się medycyną estetyczną. Dlaczego? Efekty starzenia się są tu nad wyraz widoczne ze względu na małą objętość tkanki podskórnej. Jeśli tylko postaramy się zrozumieć fizjologię okolicy oka, zwykle potrafimy osiągnąć dobry efekt estetyczny. Jednak zastosowanie zabiegów medycyny estetycznej nie pozwoli na karykaturalne „zatuszowanie” 30 lat życia, co potrafi np. wolumetria – w mojej opinii ta nieudana, bo przerysowana. Oczywiście najbardziej spektakularnym zabiegiem jest chirurgiczna korekta opadających powiek. Inne procedury zwykle wymagają powtarzalności i cierpliwości zarówno ze strony pacjenta, jak i naszej. Po jednym zabiegu – nieważne jakim, iniekcyjnym czy nieiniekcyjnym w tej okolicy – pacjent nie zauważy takiego efektu, jaki pojawi się po wolumetrii policzków czy zabiegu powiększania ust. Być może jest to możliwe po korekcie tzw. doliny łez – problem stanowi jednak fakt, że pacjentów kwalifikujących się rzeczywiście do wypełnienia doliny łez jest naprawdę niewielu, a głównym problemem większości jest wiotkość skóry, obrzęki czy cienie w okolicy powieki dolnej.
Defekty estetyczne w tej okolicy możemy podzielić na te dotyczące głównie powieki górnej lub powieki dolnej oraz obejmujące cały obszar wokół oka. Jest to tylko anatomiczny podział, ponieważ zarówno w okolicy powieki górnej, jak i dolnej te defekty mogą być różne i przybierać różny stopień nasilenia, co definiuje nasz plan zabiegowy. Przechodząc do top 5 zabiegów odmładzających okolicę oka, chciałabym zaznaczyć, że oczywiście nie każdy zabieg jest przeznaczony dla każdego. Liczy się indywidualne podejście do pacjenta, dobór zabiegu odpowiednio do defektu, stopnia jego nasilenia oraz oczywiście oczekiwań co do efektu końcowego.

1. Blefaroplastyka

Całkowita odmiana życia – nie tylko estetyczna, lecz także funkcjonalna. Ten zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu nadmiaru skóry i modelowaniu mięśnia okrężnego oka daje spektakularny, długotrwały efekt. Blizna jest zlokalizowana w naturalnym zagięciu skóry powieki, tak że przy otwartym oku staje się zwykle zupełnie niewidoczna. Opadająca powieka jest zmorą nie tylko kobiet, lecz także mężczyzn. Nie stanowi jedynie problemu estetycznego, ale też w zaawansowanym stopniu prowadzi do ograniczenia pola widzenia. I tak w Niemczech jest bardzo powszechnym zabiegiem, wykonywanym w ramach ubezpieczenia zdrowotnego, bo przecież zmysł wzroku jest kluczowy w naszym życiu. W Polsce również możemy pokusić się o wykonanie takiego zabiegu w ramach NFZ, jednak musimy wziąć pod uwagę, że zwykle zabieg zostanie podzielony na dwie części – najpierw zoperowana zostanie powieka górna jednego oka, a dopiero podczas kolejnego zabiegu powieka górna drugiego oka. Nie muszę nadmieniać, że operator jednego i drugiego zabiegu to niekoniecznie ta sama osoba, o takich samych kwalifikacjach, doświadczeniu oraz stosująca taką samą technikę wykonania zabiegu.

Zabieg musi być poprzedzony badaniem lekarskim operatora, tj. zwykle chirurga plastycznego bądź okulisty. Punktem newralgicznym jest odpowiednia kwalifikacja pacjenta, gdyż ci z nisko osadzonymi brwiami mogą uzyskać wręcz niepożądany, niekorzystny bądź krótkotrwały efekt. Ci pacjenci są kandydatami np. do liftingu brwi lub liftingu brwi i czoła.

Istnieją próby korekty nieinwazyjnej – to implantacja nici w okolicy czołowej lub skroniowej lub stymulatory podawane w okolicy czoła. Mogą to być preparaty oparte na hydroksyapatycie wapnia, które stymulując neokolagenogenezę w okolicy czołowej, mają za zadanie uniesienie powieki górnej. Bezsprzecznie to jednak blefaroplastyka jest najprostszym zabiegiem z punktu widzenia patofizjologii problemu, a co za tym idzie – zabiegiem dającym dobry, przewidywalny i niezawodny efekt, nieporównywalny z innymi zabiegami. Niewielki defekt opadnięcia powieki potrafimy skorygować precyzyjnym podaniem niewielkiej ilości toksyny botulinowej w linii brwi. Defekty o mniejszym nasileniu, głównie wiotkość skóry w obrębie powieki górnej, oczywiście jesteśmy w stanie również zniwelować w ramach procedur medycyny estetycznej, ale wówczas są to raczej zabiegi z wykorzystaniem urządzeń wysokoenergetycznych, a nie zabiegów iniekcyjnych.
Plastyka powiek to zabieg stricte chirurgiczny, który zdecydowanie nie poprawia jakości skóry, dlatego też nadmierna korekcja w przypadku bardzo cienkiej i wiotkiej skóry może spowodować nienaturalną zmianę kształtu oka. Taka zmiana kształtu oka na okrągły, tzw. efekt sowiego oka, daje wizualny efekt odwrotny do pożądanego – sprawia, że wygląda ono na starsze.

2. Radiofrekwencja mikroigłowa

Zabieg zdecydowanie mniej inwazyjny niż blefaroplastyka. RF (radiofrekwencja mikroigłowa) to procedura z użyciem urządzenia wysokoenergetycznego. Łączy w sobie nakłuwanie skóry z wykorzystaniem fal radiowych, a zatem wykorzystuje mikrourazy mechaniczne i energię fal radiowych oraz dodatkowo wykorzystuje czerwone lub niebieskie światło LED. RF to zabieg, który zdecydowanie możemy wykonać na skórę całej twarzy, oczywiście z preferencją i skupieniem się na okolicy oka, jeżeli jest taka potrzeba. Dzięki RF możemy poprawić jakość skóry całej okolicy oka, niestety nie jest to z pewnością zabieg jednorazowy, najlepsze efekty uzyskuje się po serii. Zabieg można powtarzać co około 4–6 tygodni.
Przy użyciu RF w przypadku wiotkości powieki górnej o niewielkim stopniu nasilenia jesteśmy w stanie uzyskać delikatne uniesienie powieki. Ponadto jest dobrym zabiegiem na tzw. kurze łapki. Oczywiście w redukcji zmarszczek okolicy oka prym wiedzie toksyna botulinowa, jednak relaksacja mięśnia okrężnego oka nie zawsze jest możliwa (np. u pacjentów z tendencją do nasilonych obrzęków) bądź nie zawsze jest wystarczająca – po relaksacji mięśni pacjentom nadal przeszkadzają delikatne linie lub bruzdy widoczne na skórze. RF umożliwia przebudowę i zagęszczenie skóry, a zatem niweluje jej drobne defekty.
Dzięki regeneracji skóry zabieg sprawdza się również w dość częstym problemie niwelowania cieni pod oczami. Dlaczego? Cienie te zwykle są spowodowane albo przeświecaniem drobnych naczyń włosowatych przez cienką skórę powieki dolnej, albo ścieńczeniem skóry powodującym inny kąt załamania światła. Regeneracja, a co za tym idzie – pogrubienie skóry tej okolicy, zniweluje problem zacienienia pod oczami. Niestety, proces jest długotrwały i wymaga cierpliwości – zredukowanie cieni pod oczami zajmuje minimum sześć miesięcy. Najlepiej, gdy zabiegi RF stosuje się w połączeniu z innymi metodami, np. mezoterapią, laserami naczyniowymi. Uwaga – cienie pod oczami mogą być również efektem przebarwień na skórze i tutaj RF zwykle nie będzie pierwszym wyborem. Stąd tak ważne jest zrozumienie problemu – skąd dany defekt powstaje – i dopiero wówczas dobór odpowiedniego zabiegu.
Obrzęki powieki dolnej stanowią wyzwanie. Po pierwsze, ważna jest odpowiednia diagnoza – czy mamy do czynienia z obrzękiem wynikającym z wiotkości skóry, zaburzeń krążenia krwi, zastoju limfatycznego, czy z obrzękiem wywołanym przepukliną, czy też obrzękiem wtórnym do zaburzeń endokrynologicznych lub internistycznych. Obrzęk wynikający z wiotkości skóry i zaburzeń krążenia krwi możemy redukować zabiegami radiofrekwencji mikroigłowej dzięki jej zdolności do regeneracji i pogrubienia skóry oraz wtórnie również zwiększenia unaczynienia w obszarze poddawanym terapii.