Menopauza – jak radiofrekwencja poprawia życie seksualne w tym okresie?

Wykorzystanie radiofrekwencji (RF) polega na zastosowaniu okresowo zmiennego prądu elektrycznego, którego częstotliwość podlega powtarzalnym zmianom w zakresie od 3 kHz do 300 MHz.

Radiofrekwencja od lat znajduje szerokie zastosowanie w elektrochirurgii zapewniając zdecydowanie niższy stopień uszkodzenia tkanek, niż w przypadku lasera CO2, umożliwiając szybsze gojenie, a także mniejszy ból i obrzęk pozabiegowy. Zabiegi z wykorzystaniem urządzeń bazujących na radiofrekwencji, stosowanej dopochwowo  oraz w obrębie sromu, zajmują także szczególne miejsce w małoinwazyjnej ginekologii estetycznej skierowanej dla kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym. Wykonanie zabiegu umożliwia specjalnie ukształtowana głowica ginekologiczna, która dostosowana jest do przeprowadzenia go zarówno wewnątrzpochwowo, jak i na zewnątrz – w obrębie warg sromowych mniejszych oraz większych.

Jakie efekty daje radiofrekwencja w ginekologii?

• Oprócz rewitalizacji polegającej na poprawie napięcia skóry warg sromowych, w związku z pobudzeniem tworzenia nowych włókien kolagenowych oraz neoangiogenezy, zabiegi RF mają przede wszystkim zastosowanie w przypadkach atrofii urogenitalnej, zespołu luźnej pochwy i wynikającego z nich pogorszenia jakości życia seksualnego.
• W wyniku działania RF dochodzi do poprawy ukrwienia tkanek, obkurczenia pochwy, zwiększenia grubości ściany pochwy oraz skóry sromu, jak również i nawilżenia pochwy oraz wzrostu wrażliwości łechtaczki.
• Skutkuje to istotną redukcją suchości pochwy oraz związanymi z nią świądem i pieczeniem, zmniejszeniem lub całkowitą eliminacją bólu podczas dotyku i współżycia oraz przynosi pozytywny efekt w odniesieniu do zwiększenia wrażliwości okolic intymnych na bodźce i satysfakcji ze współżycia.
• Ponadto, obkurczenie tkanek pochwy przynosi dobre efekty w redukcji objawów wysiłkowego nietrzymania moczu, pęcherza nadreaktywnego oraz niewielkiego stopnia recto- oraz cystocele.