Kwas hialuronowy – dlaczego jego nadmiar może być szkodliwy?

Jakie są skutki zdrowotne stosowania zbyt dużej ilości wypełniaczy na bazie kwasu hialuronowego?

Zdarzają się zaburzenia funkcjonalne takie jak:

• zaburzenia artykulacji w przypadku nadmiernie wypełnionych ust;
• obrzęki okolicy oczodołowej spowodowane niewydolnością mięśnia okrężnego oka oraz zaburzeniem odpływu chłonki;
• zapalenia dróg łzowych przy ich okluzji i ograniczeniu drożności kanalików łzowych;
• efekt Tyndalla, w przypadku przemieszczenia preparatu do powierzchownych tkanek okolicy oka.

Jakie są najgroźniejsze powikłania po podaniu kwasu hialuronowego?

To powikłania wynikające z kompresji naczyń stanowią niewątpliwie największe zagrożenie dla pacjenta:

• przy wypełnianiu gładzizny może zostać uciśnięta tętnica nadbloczkowa zaopatrująca okolicę czoła;
• wypełnianie bruzd nosowo-wargowych niesie za sobą ryzyko okluzji tętnicy twarzowej, a wynikające z tego niedokrwienie może obejmować duży obszar w środkowym piętrze twarzy i prowadzić do martwicy skóry, tkanki podskórnej oraz mięśni w tym rejonie;
• kompresja tętnic wargowych przy nadmiernym wypełnieniu ust, gęstym preparatem nierzadko powoduje niedokrwienie i martwicę w obrębie wargi górnej lub dolnej;
• w przypadku wypełniania okolicy skroniowej istnieje ryzyko uciśnięcia tętnicy skroniowej powierzchownej oraz nadbloczkowej, co może grozić nawet utratą wzroku.

Nietypowe powikłania po podaniu kwasu hialuronowego:

• Nadmierne stosowanie licznych wypełniaczy (w tym nieatestowanych, słabej jakości) może być również przyczyną powstawania ziarniniaków i blizn przerostowych, co kończy się najczęściej leczeniem chirurgicznym oraz trwałym oszpeceniem pacjenta;
• duże bolusy kwasu podawane głęboko w tkanki mogą stanowić swojego rodzaju ciało obce i ulegać zakażeniu stanowiąc punkt wyjścia dla procesów zapalnych i infekcji groźnych dla zdrowia oraz życia pacjenta;
• dodatkowo znaczne objętości kwasu stanowią swojego rodzaju ekspander, a po ich degradacji lub rozpuszczeniu hialuronidazą, skóra staje się cienka i wiotka, a owal twarzy zatraca swój kontur.