Efekt Tyndala po podaniu kwasu hialuronowego
To zjawisko występuje w fizyce, polega na rozpraszaniu światła przez koloid, z wytworzeniem charakterystycznego stożka świetlnego. Zostało opisane w 1859 r. przez irlandzkiego badacza, John’a Tyndala. Jako powikłanie w medycynie estetycznej występuje najczęściej po zabiegu z użyciem kwasu hialuronowego w okolicy oka, ale zdarza się też np. po powiększeniu ust.
Efekt Tyndala – przyczyny
Najczęściej powodem jest zbyt powierzchowne podanie preparatu kwasu hialuronowego. Ten silnie wiąże wodę w tkankach i prowadzi do pojawienia się szaro-niebieskiego odcienia skóry, w miejscu podania wypełniacza. Taki efekt wynika z rozproszenia światła w depozycie zbyt powierzchownie zdeponowanego kwasu hialuronowego. Częściej występuje u osób o cienkiej skórze i jasnej karnacji.
Efekt Tyndala po podaniu kwasu w dolną powiekę
W okolicy dolnej powieki skóra jest bardzo cienka i przezierna. Światło odbija się więc częściowo od struktur, które są pod nią. Kwas hialuronowy również jest przezroczysty. Nie odbija promieniowania świetlnego, wręcz przeciwnie – przypuszcza je. Taka warstwa kwasu hialuronowego podana pod cienką skórę sprawia, że światło odbija się w mniejszym stopniu. Bardziej się rozprasza i odbieramy takie miejsce jako ciemne. Dlatego zdarza się, że usuwanie cieni pod oczami kwasem hialuronowym może przyczynić się do pogłębienia tego efektu. Aby uniknąć Efektu Tyndala niezbędna jest odpowiednia technika podania i właściwy dobór preparatu pod oczy.
Efekt Tyndala – leczenie
- Masaż okolicy iniekcji
- Jeśli masaż nie przynosi poprawy, można podjąć próbę mechanicznego usunięcia podanego kwasu hialuronowego (nakłucie okolicy iniekcji i wyciśnięcie materiału).
- Ostatecznym rozwiązaniem jest podanie hialuronidazy (od 50 do 150U na 1 ml podanego wypełniacza). Wskazana jest również kontrola pozabiegowa.
Ozonowana oliwa i olej lniany – idealne połączenie
Mgr inż. Robert Matuszewski o korzystnych właściwościach połączenia ozonu z oliwą i olejem lnianym
