Pierwsze doniesienie w literaturze opisujące przypadek pacjentki leczonej bimatoprostem, u której wystąpiło pogłębienie bruzdy powiekowej, jest z 2004 roku (krople z bimatoprostem obecne są na rynku od 2001 roku).
lek. med. Magdalena Dąbrowska o odżywkach do rzęs
specjalista okulistyki
Dopiero siedem lat później powstała definicja PAP (Prostaglandin associated periorbitopathy), czyli zespołu objawów związanych z przyjmowaniem analogów prostaglandyn. Hipoteza powstawania zmian w oczodole opisuje wpływ prostaglandyny F2 α na hamowanie adipocytogenezy, czyli tworzenia tkanki tłuszczowej. Udowodniono, że prostaglandyna powoduje także zmniejszenie ilości kolagenu w rozcięgniach mięśnia dźwigacza powieki górnej, a w efekcie jego osłabienie, co u pacjenta obserwujemy jako ptozę, czyli prawdziwe opadnięcie powieki (sytuacja, w której powieka przysłania źrenicę). Zmiany pojawiały się najwcześniej po kilku tygodniach od czasu rozpoczęcia terapii, u większości pacjentów wycofały się samoistnie po odstawieniu leków. Najczęściej obserwowano zmiany u pacjentów leczonych bimatoprostem.
Jaki związek mają te informacje z odżywkami do rzęs?
Wspólnym mianownikiem jest bimatoprost. Jednym z pierwszych opisanych działań ubocznych tego leku był nadmierny wzrost rzęs. Substancja ta powoduje wydłużenie fazy wzrostu rzęs, które rosną szybciej, są ciemniejsze i gęstsze. Efekt ten został wykorzystany przez producentów odżywek do rzęs. Oprócz tego pozytywnego działania zaobserwowano również szereg zmian niepożądanych, takich jak:
- zadrażnienie spojówek;
- nieprawidłowy wzrost rzęs; -poszerzenie naczyń krwionośnych brzegów powiek;
- przebarwienia skóry;
- zmiana zabarwienia tęczówek.
Lista tych skutków ubocznych jest powszechnie znana – informacje na ten temat można znaleźć w ulotkach preparatów zawierających w swoim składzie bimatoprost lub jego pochodne. Powstało również wiele artykułów opisujących fakty i mity dotyczące odżywek do rzęs.
Dlaczego w informacjach dotyczących powikłań stosowania odżywek do rzęs nie ma nic o zmianie w wyglądzie powiek?
Przy stosowaniu preparatu po obu stronach, gdy zmiany zachodzą powoli i symetrycznie, efekt ten może być niezauważony przez konsumenta. Zmiany pojawiają się najwcześniej po miesiącu stosowania produktu. Co więcej, u pacjentek, u których występuje nadmiar skóry powiek górnych, fałd wiotkiej skóry może ulec zmniejszeniu po zastosowaniu odżywki, co jest postrzegane korzystnie. Należy mieć jednak świadomość, że proces zaniku może prowadzić następnie do zaników tłuszczu okołogałkowego, pogłębienia bruzdy powieki i do obniżenia brzegu powieki. Co ważne, zmiany te mogą być nieodwracalne.
Bezpieczeństwo stosowania odżywek do rzęs
Należy zaznaczyć, że produkty dopuszczone do sprzedaży powinny być przebadane dermatologicznie i okulistycznie pod kątem tolerancji i działań niepożądanych. Przeglądając informacje reklamowe firm, które dystrybuują kosmetyki wspomagające wzrost rzęs, poszukiwałam informacji dotyczących badań konsumentów – takich, które uwzględniają zarówno poziom zadowolenia, jak i ocenę tolerancji produktu. W większości są to badania przeprowadzane na małych grupach pacjentów (np. 25 czy 19 osób badanych), a czas obserwacji wynosi od 4 do 12 tygodni. Ze względu na obecny od kilku sezonów trend posiadania naturalnych, gęstych, ciemnych brwi i rzęs zwiększa się grupa użytkowników preparatów wspomagających ich wzrost. Dlatego będzie także wzrastała liczba pacjentów zgłaszających się z powikłaniami po stosowaniu tego rodzaju kosmetyków. Również lekarze kwalifikujący pacjentki i pacjentów do zabiegów plastyki powiek powinni zwracać uwagę na ewentualne asymetrie oraz obecność ptozy, a w wywiadzie uwzględniać pytanie o stosowanie odżywek do rzęs lub terapię przeciwjaskrową. W swojej praktyce spotykam takie pacjentki coraz częściej.
Czy należy unikać stosowania odżywek do rzęs?
Nie musimy zaprzestawać używania odżywek do rzęs, ale bądźmy świadomymi konsumentami – wybierajmy produkty pozytywnie zaopiniowane przez towarzystwa okulistyczne, dermatologiczne, trychologiczne. Przed rozpoczęciem stosowania każdego kosmetyku należy zapoznać się z możliwymi działaniami niepożądanymi preparatu oraz zalecanym dawkowaniem, a także terminem ważności. W przypadku wystąpienia: – zadrażnienia spojówek, – nieprawidłowego wzrostu rzęs, – zmiany zabarwienia tęczówki, – lub zmian w wyglądzie powiek należy odstawić preparat i skonsultować się z okulistą. Skutki uboczne, tak samo jak efekt działania substancji aktywnej odżywki, kończą się po zaprzestaniu jej stosowania. W przypadku braku tolerancji na odżywki zawierające pochodne bimatoprostu mamy do dyspozycji produkty zawierające między innymi składniki pochodzenia naturalnego, peptydy czy olejek rycynowy – tych preparatów jest dostępnych na rynku coraz więcej. Pamiętajmy, że każdy preparat, nawet taki bez analogu prostaglandyn w składzie, może powodować nietolerancję.
Jakie są nietypowe zastosowania toksyny botulinowej?
Toksyna botulinowa typu A zwana potocznie botoksem pojawiła się w medycynie w latach 70-tych. Jest to neurotoksyna, którą pozyskuje się z wyizolowanych oczyszczonych beztlenowych bakterii Clostridium botulinum. W nadmiernych dawkach substancja ta może być silnie trująca dla organizmu człowieka…
Zapewnienie odpowiedniego nawilżenia śluzówki pochwy zależą w głównej mierze od funkcji hormonalnej organizmu. dr n.med. Rafał Kuźlik o suchości pochwy ginekolog – położnik Jedną z …
Dr Joanna Kuschill – Dziurda o frakcyjnej RF mikroigłowej i o botoksie Lekarz medycyny estetycznej, alergolog, specjalista medycyny estetycznej z Klinik dr Kuschill Medestetis. Frakcyjna …
