Wolumetria – jak odmładzać trudną okolicę oka?

Aby uzupełnić powstające ubytki i przywrócić twarzy młody wygląd oraz pożądane proporcje, stosuje się, będące w medycynie estetycznej złotym standardem, preparaty wypełniające, takie jak usieciowany kwas hialuronowy, hydroksyapatyt wapnia czy kwas polimlekowy. Zabieg polega na wstrzyknięciu przez lekarza wybranej substancji w odpowiednie przedziały tkankowe, z zachowaniem szczególnie dużej ostrożności w miejscach wysokiego ryzyka wystąpienia powikłań. Tu liczą się przede wszystkim wykształcenie, znajomość anatomii oraz doświadczenie zabiegowe.

Jak starzeje się okolica oka?

• W procesie starzenia dochodzi do zanikania tkanki tłuszczowej dołów skroniowych oraz tkanki tłuszczowej środkowej części policzka.
• W efekcie skroń robi się wklęsła;
• zewnętrzna część brwi oraz zewnętrzny kącik oka kierują się ku dołowi;
• pojawia się tzw. dolina łez, czyli bruzda biegnąca od wewnętrznego kącika oka do środkowej części policzka.

Oczywiście każda z tych okolic może być wypełniana oddzielnie. Jednak ze względu na złożoność procesu starzenia w podejściu kompleksowym łączy się najczęściej oba zabiegi i zaopatruje jednoczasowo. W ten sposób odmładza się całą okolicę oka, a nie jedynie eliminuje poszczególne mankamenty.

Czym wypełniać okolicę oka?

• Okolicę tę wypełnia się, stosując preparaty różnej gęstości, w zależności od miejsca podania oraz funkcji, jaką preparat ma pełnić.
• Do modelowania zewnętrznej części łuku jarzmowego, głębokiego wypełnienia dołu skroniowego oraz modelowania łuku brwiowego używa się gęstych preparatów. Te stanowią podporę dla powierzchownie położonych tkanek.
• Przy pracy w powierzchownych przedziałach tkanek (powierzchowne wypełnianie skroni) oraz w miejscach, gdzie skóra jest cienka i delikatna (okolica oka, „dolina łez”), stosuje się miękkie preparaty. Te równomiernie rozkładają się pod powierzchnią skóry oraz nie zmieniają znacznie swojej objętości, co minimalizuje ryzyko obrzęku
• Przy wypełnianiu okolicy oka coraz większą popularność zyskują wypełniacze autologiczne, pozyskane z tkanki tłuszczowej pacjenta. Nie dają one powikłań pod postacią obrzęku lub efektu Tyndalla, czyli sinawego zabarwienia skóry przy migracji lub zbyt płytkim podaniu kwasu hialuronowego.

Wybór rodzaju wypełniacza oraz plusy i minusy każdego z nich powinny być każdorazowo omówione z pacjentem podczas wizyty kwalifikującej do zabiegu.