To niezwykle istotna kwestia, by lekarz ciała potrafił być również lekarzem umysłu i uwzględniał aspekty psychologiczne w kontekście swoich pacjentów. Osoby, które cierpią na dysmorfofobię mogą mieć mocne reperkusje związane ze swoją dysfunkcją, np. myśli samobójcze. Szacuje się, że ma je ponad połowa dysmorfofobików. Ich samokrytycyzm może spowodować targniecie się na własne życie.
Dr Mateusz Grzesiak o dysmorfofobii
psycholog i wykładowca Akademii WSB
Czym charakteryzuje się dysmorfofobia?
- Z angielskiego Body Dysmorphic Disorder czyli BDD to zaburzenie psychiczne, które polega na tym, że człowiek wierzy, iż ma brzydkie ciało, które jest zniekształcone, nieadekwatne, gorsze od innych ciał, co powoduje negatywne reperkusje pod kątem psychicznym i fizycznym.
- To schorzenie dotyka między 1 a 2 procent całej populacji.
- Dla zewnętrznych obserwatorów jest ono najczęściej niewidoczne ze względu na to, że dysmorfofobia ma podłoże urojeniowe, tzn. że człowiek wyobraża sobie, iż jego potencjalne wady są znacznie większe niż w znormalizowanej rzeczywistości.
- Bywa, że coś, co jest postrzegane jako norma, np. przebarwienie na skórze jest u dysmorfofobika powodem głębszego cierpienia. Taka osoba będzie w nieproporcjonalny sposób wyolbrzymiać swoje rzekome wady związane z ciałem.
Jak zachowywać się wobec pacjenta chorego na dysmorfofobię?
- Aspekt związany z reakcją lekarza powinien być powiązany – jak u każdego innego lekarza – z właściwą diagnozą. Jeżeli ma on do czynienia z pacjentem z BDD, to prawdopodobnie jako lekarz nie ma czego leczyć, bo to tak jakby ktoś z problemem urologicznym przyszedł do dentysty. Jeśli do lekarza medycyny estetycznej przychodzi ktoś z zaburzeniem psychicznym nie powinien być przez niego leczony tylko skierowany do specjalistów- psychologów czy psychoterapeutów.
- Lekarz mający do czynienia z pacjentem dysmorfofobicznym powinien być wobec niego empatyczny, zwrócić uwagę na problem, którym powinien zająć się ktoś inny. I powinien to zrobić w sposób ciepły, życzliwy empatyczny, współczujący, mając w pamięci, że ten ktoś może mieć myśli samobójcze.
- Na pewno nie wolno używać stwierdzeń typu „pani sobie coś wymyśliła”, „to jest w pani głowie” etc. Lekarz powinien też zawsze pamiętać, że jeśli on nie widzi problemu nie oznacza to, że ktoś inny go nie ma i go nie przeżywa.
W jaki sposób leczy się dysmorfofobię i jakie są rokowania?
Dysmorfofobia jest zaburzeniem psychicznym więc właściwą osobą, która może tu pomóc jest psycholog czy psychoterapeuta, który za pomocą różnych narzędzi terapeutycznych, dobrze znanych w terapii poznawczo-behawioralnej, terapii schematu, czy terapii somatycznej jest w stanie takiej osobie pomóc. Wskazana jest tu praca na przekonaniach i na potencjalnej genezie problemu, która może sięgać zamierzchłych czasów i – czasem bolesnych – kwestii związanych w wychowaniem przez rodziców. Praca z pacjentem będzie skupiała się na zanalizowaniu indywidualnych przyczyn oraz zmianie przekonań dotyczących obrazu ciała.
Pacjenci z Instagrama a rzeczywistość
Wyidealizowany świat, piękne twarze, perfekcyjne ciała – takie zdjęcia, a nawet filmy, widzimy na Instagramie. Takich nierealnych rezultatów oczekują też coraz częściej pacjenci. Instagram nakręca rynek chirurgii plastycznej i medycyny estetycznej.
Wyróżniamy 3 rodzaje promieniowania – UVA, UVB i UVC. Te ostatnie praktycznie nas nie dotykają, gdyż pochłaniane są przez atmosferę ziemską. Podobnie jest z promieniami …
Dr Anna Telenga o efekcie Tyndala Lekarz medycyny estetycznej i przeciwstarzeniowej, specjalista chorób wewnętrznych z Sensuel Clinic Efekt Tyndala po podaniu kwasu hialuronowego To zjawisko …
