DEPOZYT CZY ZIARNINIAK? Obrazowanie ultrasonograficzne (USG)

Powikłania po podaniu kwasu hialuronowego

Wraz ze wzrostem liczby wykonywanych procedur wzrasta również liczba powikłań. W przypadku stosowania wypełniaczy istotnym problemem jest powstawanie różnego typu guzków. Guzki mogą pojawiać się tuż po zabiegu lub mogą być powikłaniem odroczonym w czasie i wystąpić nawet kilka lat po jego wykonaniu. W przypadku guzków, nierówności , które pojawiają się krótko po zabiegu zazwyczaj mamy doczynienia z depozytami preparatu, który został nieprawidłowo zaimplementowany w tkankach. Dużo trudniejsze jest jednak diagnozowanie zmian pojawiających się z opóźnieniem. Wówczas mogą wystąpić  zarówno przetrwałe depozyty jak i ziarniniaki typu około ciała obcego. Kliniczne różnicowanie tych zmian  jest bardzo trudne. 

Metodą, która ma szansę wspomóc diagnozowanie guzków po wypełniaczach tkankowych jest ultrasonografia wysokich częstotliwości. Użyteczność ultrasonografii w tym zakresie została potwierdzona już w kilkunastu badaniach naukowych. Badanie ultrasonograficzne  jest  obecnie jedyną bezpieczną, rzetelną i nieinwazyjną metodą, która pozwala zajrzeć “ w głąb skóry” i tym samym ocenić różnego typu  guzki i inne powikłania. 

Jaki aparat USG jest najskuteczniejszy w diagnozowaniu ziarniaków?

Badanie ultrasonograficzne depozytów i ziarniaków możemy wykonać dwoma  typami aparatów ultrasonograficznych. Do tego celu możemy użyć aparatów klasycznych wraz ze zdobywającymi coraz większą popularność aparatami mobilnymi oraz aparatami dedykowanymi badaniom skóry. Ultrasonografy klasyczne i mobilne używane do badania guzków muszą być wyposażone w głowice liniowe o częstotliwościach od 15 MHz wzwyż.  Zastosowanie tego typu głowic pozwoli nam na zobrazowanie w obrębie twarzy skóry właściwej, tkanki podskórnej, powięzi mięśniowych, mięśni oraz zmian w nich się znajdujących. Natomiast aparaty dedykowane badaniom skóry pracują z głowicami mechanicznymi, jednoelementowymi, których częstotliwość jest zdecydowanie wyższa niż aparatów klasycznych i może wynosić nawet 100 Mhz. Należy jednak pamiętać, że im wyższa częstotliwość aparatu, tym uzyskujemy obraz o wyższej rozdzielczości, na którym możemy rozpoznać większą ilość szczegółów. Niestety, dzieje się to kosztem głębokości penetracji ultradźwięków i wówczas zobrazowanie głębszych warstw tkanki podskórnej czy powięzi mięśniowych i mięśni jest niemożliwe.  Aparaty dedykowane skórze pozwalają na bardzo dokładną i szczegółową ocenę naskórka skóry właściwej i górnej części tkanki podskórnej. Zlokalizowane w tych warstwach  depozyty czy ziarniniaki zobrazujemy z dużą  ilością szczegółów.

Początkowo rola ultrasonografii w przypadku guzków ograniczała się tylko do potwierdzania lub wykluczania ich obecności w tkance. Wraz z rozwojem aparatury możliwe stało się określenie cech charakterystycznych w obrazie USG dla  depozytu kwasu hialuronowego oraz ziarniniaków.

Jak wygląda kwas hialuronowy w badaniu USG?

Depozyty kwasu hialuronowego są stosunkowo łatwe do zidentyfikowania w badaniu ultrasonograficznym. Depozyt HA zazwyczaj jest widoczny na obrazie USG jako dobrze ograniczona owalna lub okrągła struktura. Granica między depozytem a otaczającą tkanką jest równa i dobrze widoczna. Depozyty HA uwidaczniają się jako zmiany bezechowe, czyli czarne na obrazie USG,  zlokalizowane  w tkance podskórnej. Ultrasonograficzny obraz depozytów po kwasie hialuronowym przedstawiono na rysunku 1.Wykorzystując oprogramowanie aparatu mamy możliwość zmierzenia wielkości depozytu, jak również głębokości  jego położenia  w tkance. Ultrasonograficzny obraz depozytów po kwasie  hialuronowym został opisany w literaturze przez kilkunastu badaczy  a wyniki ich badań są zgodne [2].