W badaniu opublikowanym w Archives of Facial Plastic Surgery porównano twarze bliźniaczek. Jedna z nich systematycznie wykonywała zabiegi z toksyną botulinową. Druga – robiła to bardzo rzadko. Różnice są zaskakujące!
Botoks – cel badania przeprowadzanego na bliźniaczkach
- U pierwszej bliźniaczki (A) toksynę botulinową stosowano tylko dwa razy w ciągu 13 lat – 7 oraz 3 lata przed wykonaniem tych zdjęć. Zastrzyki wykonano w obszarze czoła i okolicy lwiej zmarszczki.
- U drugiej siostry (B) – wykonywano iniekcje botoksem regularnie, czyli 2-3 razy w roku. Również w tym samym czasie – przez 13 lat ostrzykiwano czoło oraz lwią zmarszczkę. Dodatkowo w ciągu ostatnich dwóch lat dwa razy wykonano iniekcje toksyną botulinową wokół oczu.
Botoks – efekty badania
Rezultaty są spektakularne. Skóra na czole i w okolicy lwiej zmarszczki u bliźniaczki B jest wyraźnie gładsza. Kurze łapki są zdecydowanie płytsze, chociaż zdjęcia zostały zrobione siedem miesięcy po zakończeniu kuracji. Dolne partie twarzy, które nie zostały poddane zabiegom odmładzającym, wyglądają podobnie u obydwu pań. Żadna z kobiet nie zgłosiła skutków ubocznych. Wniosek: regularne stosowanie toksyny botulinowej zapobiega utrwaleniu zmarszczek. Pomaga dłużej zachować świeży wygląd.
Botoks – właściwości
Toksyna botulinowa jest bardzo silnie działającą naturalną toksyną. Powoduje zahamowanie uwalniania acetylocholiny – neuroprzekaźnika, który jest odpowiedzialny za przekaźnictwo impulsów między nerwami a mięśniami. Toksyna botulinowa blokuje połączenia między zakończeniami nerwów a unerwianymi przez nie mięśniami, czyli tzw. synapsy nerwowo – mięśniowe. Nie dochodzi więc do skurczów porażonego mięśnia. W medycynie stosuje się ją w leczeniu różnych chorób, m.in. zeza, niektórych chorób neurologicznych, nadpotliwości. Do likwidacji zmarszczek mimicznych stosuje się małe stężenia toksyny. Nie mają one więc wpływu na inne elementy układu nerwowego.
Botoks – przeciwwskazania
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona);
- miejscowe infekcje skóry
- ciąża, okres laktacji
- stosowanie poniższych leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia:
- aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamy-cyna itp.)
- aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina)
- sukcynylocholina
- linkomycyna, tetracyklina, polimyksyn
- D-penicylamina (Cuprenil)
- cyklosporyna
- tubokuraryna, pankuronium, galamina
Choroby weneryczne, które wyczytasz z twarzy
Towarzyszą nam od początków ludzkości. Najczęściej nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Co więcej – potrafią się rozwijać bezobjawowo przez wiele lat. Niektóre manifestują swoją obecność na skórze twarzy i ciała.
Najlepsze rezultaty procedur chirurgicznych osiągamy u pacjentów między 45. a 55. rokiem życia. Wtedy jakość tkanek jest jeszcze dobra, a procesy gojenia szybkie i sprawne. Leczenie …
Podstawowym problemem po 60. roku życia jest niedobór hormonów – nie tylko płciowych, lecz także innych, np. hormonów tarczycy. Powoduje to spowolnienie procesów naprawczych, w …
